Directed by
چیستی مهم‌تر است یا چگونگی؟
نمی‌دانم!
اما می‌دانم چیستی خلق نمی‌شود مگر با گذر از چگونگیِ درخور و مناسب.
تا به امروزِ روز سه کارگردان هستند که تمام آثارشان را تماشا کرده‌ام! کریستوفر نولانِ عزیز، بونگ جون هو یِ کاربلد و دارن آرنوفسکی...!
آرنوفسکی... آرنوفسکی یک وجه تمایز مهم با بقیه دارد! او به جای فیزیک و درام، بر ساختار روح آدمی مسلط است. او می‌داند چطور بشکافدت و در طی دوساعت لایه لایه به عمیق‌ترین پستوهای وجودت نفوذ کند و در دقایق پایانی، با دقت و ظرافت اثری که می‌خواهد را رویش بگذارد.
توی Requiem for a dream وابستگی را روایت می‌کند، از وابستگی عاطفی تا وابستگی به مواد مخدر و در پایان کاری می‌کند که از هرگونه وابستگی ضعف‌آفرین بی‌زار می‌شوی!
در Fountain به سوررئال‌ترین شکل ممکن درمورد مرگ و ترسِ از دست دادن برایت می‌گوید و با نماهای خیلی خیلی نزدیک و سکوت‌ها و صداهای ظریف تمام حواست را چنان درگیر می‌کند که با تمام‌شدن فیلم تو هم تهی می‌شوی!
با Black Swan زیراب ادراک و شناخت را می‌زند و کاری می‌کند که نمی‌توانی امرواقع را پیدا کنی و در هزارتوی توهمات دست و پا می‌زنی و در پایان می‌فهمی که هیچ حقیقت تمام و کمالی وجود ندارد
و امان از !Mother که چنان زخمی بر پیکره روح‌م زد که دیگر سمتش نرفتم...
امسال بعد از پنج سال، فیلم جدیدی ساخته به نام The Whale و این‌بار به سراغ ملقمه‌ای از مرگ و عشق و تنهایی و صداقت رفته
وقتی‌که فیلم تمام شد سکوت کردم و گذاشتم تجربه‌اش درونم دم‌بکشد
اینکه نفهمیدم چرا و چطور اشکم جاری شده خیلی ترسناک است
اما می‌دانم خیلی چیزها باید درست چیده شوند تا بعد از دوساعت دچار بحران‌های عمیق وجودی شود
لعنت به شما آقای آرنوفسکی!!!
بعد از فیلمنامه مهم‌ترین رکن اثرگذاری آثار آرنوفسکی موسیقی‌های جنون آمیزشان است
در ادامه لینک دانلود برخی از معروف‌ترین های‌شان را می‌گذارم
بگوشید و لذت ببرید.
قطعه Perfection از فیلم قوی سیاه
قطعه Lux Aeterna از فیلم مرثیه‌ای برای یک رویا
قطعه Safe Return از فیلم نهنگ
سه‌تای اولی همگی ساخته clint mansell هستند.
